Porównanie dwóch przeglądarki Konqueror z czcionkami z aliasingiem i bez:
Ponadto X.Org korzysta z biblioteki fontconfig(3) do zarządzania zainstalowanymi czcionkami, a także ich nazwami oraz właściwościami.
Można sprawdzić czy włączone jest rozszerzenie X Render poprzez polecenie:
$ /usr/X11R6/bin/xdpyinfo | grep RENDER
RENDER
Dodatkowo wraz z OpeBSD dostarczana jest rodzina czcionek Bitstream Vera, czyli zestaw popularnych czcionek True Type, są one dostępne w drzewie portów OpenBSD, dokładnie w /usr/ports/x11/msttcorefonts. Mogą być zainstalowane w systemie poprzez wykonanie:
# cd /usr/ports/x11/msttcorefonts
# make install
Zestaw portów zawiera także inne pakiety czcionek True Type, szczególnie czcionki uwolnione, które mogą zastąpić czcionki Microsoft Web i są rozpowszechniane ze znacznie bardziej akceptowalną licencją.
$ xterm -fa 'Mono' -fs 14
Opcje te to:
Option Resource Meaning
----------------------------------------
-fa XTerm*faceName Font face name
-fs XTerm*faceSize Font size
Alternatywnie, można wykorzystać zasoby X`ów. Są one domyślnie
konfigurowane w $HOME/.Xdefaults i kontrolowalne poprzez program
xrdb(1).
Niektóre czcionki TrueType (jak np. Arial, Georgia czy Verdana) nie współpracują dobrze z xterm. Dzieje się tak, ponieważ xterm wykorzystuje maksymalną szerokość spośród wszystkich znaków podanej czcionki, aby wyświetlać znaki. W przypadku fontów o stałej szerokości wszystko jest w porządku. W przypadku czcionki o zmiennej szerokości, proporcjonalnej, tak jak wymienione wcześniej przykłady, xterm wyświetla każdy znak rozciągnięty do maksymalnej szerokości, tworząc nieczytelne, duże przestrzenie między znakami.
Po dodaniu katalogu istnieje konieczność wygenerowania dla niego pliku "cache". Podane poniżej polecenie nakazuje fontconfig wykonanie przebudowy pamięci podręcznej czcionek dla wszystkich podkatalogów określonych w jego konfiguracji:
# /usr/X11R6/bin/fc-cache -v
Zmiany te zostaną uwzględnione w bierzącej sesji X-ów, nie istnieje zatem
potrzeba restartu X-ów, jednak wymagane jest ponownie uruchomienie aplikacji.
Polecenie fc-list może zostać użyte do wylistowania wszystkich czcionek znanych w systemie. Uważaj jednak na fakt, że wynik tego polecenia zawiera międzynarodowe nazwy czcionek w kodowaniu UTF-8. Zdecydowanie lepiej jest więc wykonywać to polecenie w terminalu zdolnym do obsługi UTF-8, np. uxterm.
Section "Files"
FontPath "/usr/X11R6/lib/X11/fonts/TTF/"
FontPath "/usr/local/lib/X11/fonts/myfonts/"
...
EndSection
Lub jeśli korzystasz z xfs, dodaj kartoteki do
/etc/X11/fs/config:
catalogue = /usr/X11R6/lib/X11/fonts/TTF/,
/usr/local/lib/X11/fonts/myfonts/
Następnie, serwer X`ów musi zostać powiadomiony o czcionce zindeksowanej
w tej kartotece, np w piku fonts.dir. Tradycyjnie, wszystkie
dostępne wielkości fontów są wylistowane w pliku indeksującym,
wygenerowanym przez komendę
mkfontdir(1).
Niemniej, ponieważ czcionki TrueType mogą być skalowane do dowolnej
wielkości, wylistowanie każdej możliwej wielkości nie jest konieczne.
Zamiast tego, skalowalne czcionki są wylistowane w pliku
fonts.scale i są rozpoznawane przez mkfontdir
podczas generowania indeksów fonts.dir.
Aby utworzyć plik fonts.scale, można skorzystać z programu mkfontscale(1):
# cd /usr/local/lib/X11/fonts/myfonts
# /usr/X11R6/bin/mkfontscale
# /usr/X11R6/bin/mkfontdir
W końcu, aby zaaplikować zmiany w obecnej sesji X`ów, zamiast restartować
X`y, można użyć poniższej komendy powodującej ponowne sprawdzenie obecnie
zarejestrowanych ścieżek w poszukiwaniu zmian:
$ xset fp rehash
Lub, jeśli została dodana nowa ścieżka:
$ xset +fp /usr/local/lib/X11/fonts/myfonts
Jeśli korzystaż z xfs, należy zamiast tego skorzystać z:
# pkill -HUP xfs