![[OpenBSD]](../../images/smalltitle.gif){kind=small}
[FAQ Index] [Sekcja 12 - Pytania dotyczące poszczególnych platform i sprzętu] [Sekcja 14 - Konfiguracja Dysku]
Wszystkie obsługiwane sterowniki audio są zawarte w GENERYCZNYM kernelu, więc nie trzeba dodatkowo konfigurować czy instalować sterowników. Aby poznać dodatkowe opcje dla konkretnego chipsetu który posiadasz, musisz dowiedzieć się jakim chipsetem dysponujesz. Listę obsługiwanych chipów możesz znaleźć na stronie zgodności sprzętowej dla twojej platformy. W sytuacji gdy posiadasz już działające OpenBSD, poszukaj sterownika dźwięki w wyjściu polecenia dmesg(8), i przeczytaj stronę manuala by poznać więcej informacji, jak opcje i inne szczegóły dotyczące sterownika. Przykładowe wyjście dla urządzenia audio w dmesg:
auich0 at pci0 dev 31 function 5 "Intel 82801BA AC97" rev 0x04: irq 10, ICH2 AC97
ac97: codec id 0x41445360 (Analog Devices AD1885)
ac97: codec features headphone, Analog Devices Phat Stereo
audio0 at auich0
Możesz przetestować twoje urządzenie audio działa poprawnie, wysyłając do niego plik audio (zazwyczaj z rozszerzeniem .au). Jeżeli nie posiadasz pliku audio, możesz także wysłać plik tekstowy lub binarny:
$ cat filename > /dev/audio
Uwaga: Nie każdy wariant i użyteczność każdego chipsetu była testowana i odpluskwiana.
Jeżeli nie usłyszałeś żadnego dźwięku po wydaniu powyższego polecenia, jest kilka możliwości:
Zwróć uwagę, że sam fakt usłyszenia dźwięku, niekoniecznie oznacza, że wszystko funkcjonuje zgodnie z zamierzeniem. Jeżeli napotkasz problemy podczas odtwarzania dźwięku, oto dodatkowa lista rzeczy do sprawdzenia:
Aby dostosować parametry urządzeń audio, takie jak szybkość odtwarzania, możesz wykorzystać audioctl(1). Do zmian głośności i innych ustawień miksera, możesz użyć mixerctl(1). Obydwa narzędzia dostarczane są jako podstawowa część systemu.
Dla przykładu, aby ustawić głośność na lewym i prawym kanale na 200, mógłbyś, przykładowo (zobacz Notatkę 2 poniżej), wydać
$ mixerctl outputs.master=200,200
outputs.master: 255,255 -> 207,207
Aby włączyć (unmute) główny kanał, mógłbyś wykonać
$ mixerctl outputs.master.mute=off
outputs.master.mute: on -> off
Aby uczynić twoje zmiany trwałymi będziesz musiał wyedytować /etc/mixerctl.conf, dla przykładu:
$ cat /etc/mixerctl.conf
outputs.master=200,200
outputs.master.mute=off
outputs.headphones=160,160
outputs.headphones.mute=off
Notatka 2: Wyjścia twojego urządzenia dźwiękowego mogą być oznaczane inaczej. Dla przykładu, możesz nie posiadać "outputs.master" jak w powyższym przykładzie, zamiast tego możesz posiadać "outputs.output", lub coś jeszcze innego. To zależy od sterownika i możesz bardzo łatwo znaleźć właściwą nazwę korzystając z
$ mixerctl -a
Aby odtworzyć taki plik, trzeba znać jego podstawowe parametry: sposób kodowania, liczba kanałów, częstotliwość próbkowania, liczba bitów na próbkę. Parametry te pokazuje program file(1)
$ file music.au
music.au: Sun/NeXT audio data: 16-bit linear PCM, stereo, 44100 Hz
$ file music.wav
music.wav: Microsoft RIFF, WAVE audio data, 16 bit, stereo 44100 Hz
play.encoding=slinear_le
play.rate=44100
play.channels=2
play.precision=16
$ cat music.au > /dev/sound
Uwaga: Aby parametry ustawione przez audioctl pozostawały niezmienione, należy używać /dev/sound, a nie /dev/audio.
Są też inne programy, dla przykładu aucat(1), i audio/waveplay w pakietach i portach. Popularne programy typu XMMS również odtwarzają te pliki, a także pliki dźwiękowe w innych formatach.
Są też formaty dźwięków używające kompresji bezstratnej. Przykładami takich formatów są Free Lossless Audio Codec (FLAC) i TTA. Implementacja FLACa została sportowana dla OpenBSD, znajduje się w audio/flac w pakietach i portach.
Dobrym przykładem jest wolny, otwarty i nieopatentowany format Ogg Vorbis. Aby odtwarzać pliki Ogg Vorbis, możesz skorzystać z narzędzia ogg123, które znajduje się w pakiecie audio/vorbis-tools. Przykładowo:
$ ogg123 music.ogg
Audio Device: Sun audio driver output
Playing: music.ogg
Ogg Vorbis stream: 2 channel, 44100 Hz
Time: 00:02.95 [02:21.45] of 02:24.40 (133.1 kbps) Output Buffer 87.5%
Innym przykładem jest bardzo popularny kodowanie MPEG-1 Audio Layer 3 (MP3), które jest, bądź co bądź, objęte zagadnieniami licencyjnymi i patentowymi. Wiele narzędzi odtwarza pliki MP3, po prostu zobacz zawartość sekcji audio w systemie pakietów i portów i wybierz taki jaki ci pasuje.
Co z prawnie zastrzeżonym formatem Windows Media Audio (WMA)? Te pliki mogą być odtwarzane przy pomocy x11/mplayer który korzysta miedzy innymi z FFmpeg.
Dobrym punktem wyjścia by dowiedzieć się więcej o różnych formatach audio jest artykuł w Wikipedii: Audio file formats.
Istnieją narzędzia w kolekcji portów i pakietów pozwalające ominąć ten problem poprzez przekonwertowanie tempa. Przykładowo, x11/mplayer posiada opcję "-srate" pozwalającą na określenie porządanej szybkości na wyjściu. Będziesz mógł ustawić szybkość z jakiej korzysta twoja karta dźwiękowa. W KDE artsd i niektóre gry oferują podobne opcje. Przeczytaj dokumentacje dotyczącą określonej aplikacji i dowiedz się czy wspiera resampling.
Dwie powszechnie stosowane technologie w muzyce syntetycznej to:
Większość niezbędnych informacji o MIDI w OpenBSD możesz znaleźć na stronie manuala midi(4).
Podstawowym narzędziem do obsługi standardu MIDI jest midiplay(1). Aby uzyskać listę urządzeń MIDI dostępnych w twoim systemie, spróbuj:
$ midiplay -l
0: SB MIDI UART
1: SB Yamaha OPL3
2: PC speaker
Uwaga: Nie wszystkie karty dźwiękowe posiadają wbudowany syntezator MIDI, zatem możesz zobaczyć tylko wyjście UART oraz głośnik PC.
Odtwarzanie standardowego pliku MIDI, w tym przypadku przez syntezator OPL3 jest tak proste jak:
$ midiplay -d 1 file.mid
Więcej informacji: Tutorial on MIDI and Music Synthesis
Najprostszą metodą odtworzenia ulubionych plików MOD w OpenBSD jest prawdopodobnie skorzystanie z XMMS-a, dostępnego poprzez porty i pakiety. Powinieneś zainstalować subpakiet -mikmod pozwalający XMMS-owi na korzystanie z biblioteki MikMod, obsługującej formaty MOD, S3M oraz XM.
Powinieneś także znaleźć szereg tak zwanych "traskerów" w sekcji audio kolekcji pakietów i portów, np. tracker, soundtracker. Dzięki nim nie tylko będziesz mógł odtwarzać ale także generować swoje własne moduły. Zauważmy jednak, że nie każdy format trackera jest obsługiwany przez narzędzia w drzewie portów. Zawsze mile widziane jest dostarczenie portu obsługującego twój ulubiony format trackera.
Miłym narzędziem pracującym w linii poleceń jest cdio(1), włączone do systemu bazowego. Wywołane bez parametrów przejdzie w tryb interaktywny. Jeżeli chcesz odtworzyć płytę CD, po prostu wpisz
$ cdio play
Domyślnie spowoduje to czytanie pierwszego napędu CD-ROM, cd0. Zauważ, że użytkownik uruchamiający cdio musi mieć uprawnienia do czytania z urządzenia CD-ROM (tj. /dev/rcd0c). Jako że to urządzenie domyślnie może być tylko przez root'a lub należących do grupy operator, możesz dodać użytkownika do tej grupy poprzez modyfikację wpisów w /etc/group. Możesz także zmienić uprawnienia dla tego urządzenia, wedle potrzeb.
Zwróć uwagę, że możesz potrzebować włączyć dźwięk na wejściu CD miksera. Podobnie jak w przypadku wyjść, właściwa nazwa tego wejścia może się różnić pomiędzy różnymi systemami, będziesz jednak korzystał z polecenia podobnego do tego poniżej:
$ mixerctl inputs.cd.mute=off
Jeżeli preferujesz piękne GUI, jest mnóstwo opartych o X11 odtwarzaczy CD w kolekcji pakietów i portów. Po prostu zobacz do sekcji audio.
Najpierw, ustaw poprawne parametry nagrywania przy pomocy audioctl(1), np.
record.encoding=mulaw
record.rate=8000
record.channels=1
record.precision=8
Jeżeli zdecydujesz zaadoptować powyższe wartości (tylko te!), możesz użyć urządzenie /dev/audio które używa ich domyślnie, zatem nie będziesz musiał ustawiać ich bezpośrednio.
Następnie upewnij się, że wybrałeś właściwe urządzenie do nagrania oraz że źródło nie jest wyciszone. Możesz ustawić wymagane parametry korzystając z mixerctl(1). Dla przykładu:
inputs.mic.mute=on
inputs.mic.preamp=on
inputs.mic.source=mic0
record.source=mic
record.volume=255,255
record.volume.mute=off
record.mic=0
record.mic.mute=off
Do aktualnego zapisu, po prostu wykorzystaj cat(1) lub dd(1):
$ dd if=/dev/audio of=myvoice.raw
$ dd if=myvoice.raw of=/dev/audio
Jeszcze raz, jeżeli ustawiłeś inne parametry kodowania, powinieneś korzystać z urządzenia /dev/sound. Inny przykład parametrów kodeka:
record.encoding=slinear_le
record.rate=22050
record.channels=2
record.precision=8
Uwaga: Prawdopodobnie będziesz chciał skonwertować ten zapis w surowym (headerless) formacie na bardziej użyteczny w dalszym procesie. Przeczytaj FAQ 13 - Konwertowanie.
Powiedzmy że posiadasz kilka plików WAV, gotowych do kodowania, przykładowo twój ulubiony album, zgrany właśnie z CD. Aby przekodować te pliki korzystając w przybliżeniu z 192 kbps, możesz wykorzystać polecenie podobne do
$ oggenc *.wav -b 192
Poniższy, prosty, przykład kodowania pliku WAV z szybkością 192kbps:
$ lame -b 192 track01.wav track01.mp3
Ponieważ większość komputerów z napędami DVD-ROM korzysta ze sprzętowego dekodowania, zalecane jest posiadać przynajmniej procesor Pentium II 350-MHz lub równoważny by otrzymać dobrą jakość odtwarzania.
Niektóre popularne odtwarzacze, obsługujące odtwarzanie DVD, zostały sportowane do OpenBSD. Na przykład ogle, mplayer, xine, i kaffeine. Prosimy przeczytaj instrukcje instalacyjne dostarczane z tymi pakietami, ponieważ narzędzia te mogą wymagać późniejszej konfiguracji. W tych programach, możliwe jest odtwarzanie DVD bezpośrednio z dostępnego urządzenia raw. Oczywiście jest także możliwe wcześniejsze podmontowanie DVD korzystając z mount_cd9660(8), oraz odtworzenie plików na tym lub innym zamontowanym systemie plików.
Uwagi:
cd0 at scsibus0 targ 0 lun 0: <TOSHIBA, CD-ROM XM-5702B,
2826> SCSI0 5/cdrom removable
cd1 at scsibus1 targ 4 lun 0: <PLEXTOR, CD-R PX-R412C, 1.04>
SCSI2 5/cdrom removable
# cd /dev
# ./MAKEDEV cd2
cd2 at scsibus2 targ 1 lun 0: <LITE-ON, DVDRW LDW-851S, GS0C> SCSI0 5/cdrom removable
Jeżeli coś pójdzie źle i otrzymasz błędy podczas tej fazy, rozsądne jest rozwiązać ten problem i nie uruchamiać jeszcze zapisu CD/DVD.
Jako przykład użycia, powiedzmy że chcę zachować źródła kerneli OpenBSD w obrazie ISO 9660:
$ mkhybrid -R -o sys.iso /usr/src/sys
Using ALTQ_RMC.000;1 for /usr/src/sys/altq/altq_rmclass_debug.h (altq_rmclass.h)
...
Using XFS_DEV-.000;1 for /usr/src/sys/xfs/xfs_dev-common.c (xfs_dev-bsd.c)
12.06% done, estimate finish Sun Mar 27 21:18:47 2005
24.09% done, estimate finish Sun Mar 27 21:18:43 2005
...
84.32% done, estimate finish Sun Mar 27 21:18:38 2005
96.37% done, estimate finish Sun Mar 27 21:18:38 2005
Total translation table size: 0
Total rockridge attributes bytes: 0
Total directory bytes: 1822720
Path table size(bytes): 10674
Max brk space used 469000
41508 extents written (81 Mb)
Opcja -R mówi mkhybrid by utworzył rozszerzenie Rock Ridge w tworzonym obrazie. Rock Ridge Interchange Protocol został stworzony do obsługi POSIX-owej semantyki systemu plików w systemie ISO 9660, takich jak dłuższe nazwy plików, prawa własności, uprawnienia, dowiązania plików, miękkie dowiązania, węzły urządzeń, głębokie struktury plików (więcej niż 8 poziomów podkatalogów), itd.
Jeżeli chcesz by długie nazwy na twojej płycie CD-ROM były czytane pod systemami Windows lub DOS, powinieneś ododać flagę -J by włączyć obsługę rozszerzeń Joliet w twoim obrazie ISO 9660.
Po utworzeniu systemu plików, możesz go zweryfikować montując utworzony obraz ISO 9660. Jeżeli wszystko jest dobrze, jesteś gotów by wypalić CD-R(W). Najszybszą metodą pozwalającą na wykonanie tego zadania jest skorzystanie z programu cdio(1)
Jeżeli korzystasz z mediów jednokrotnego zapisu jak CD-RW musisz wymazać zawartość płyty zanim jej użyjesz.
# cdio -f cd1c blank
# cdio -f cd1c tao sys.iso
Chcąc sprawdzić czy CD-ROM został nagrany poprawnie, możesz go zamontować i sprawdzić czy wszystko na nim jest. Montując system plików, powinieneś skorzystać z urządzenia blokowego dla napędu CD-ROM, który w tym wypadku pozostaje wciąż w nagrywarce CD:
# mount /dev/cd1c /mnt/cdrom
Jako przykład, utworzymy kopię zapasową jednej z moich płyt CD z muzyką. Wymaga to wykonania dwóch kroków:
# cdio -f cd1c cdrip
# cdio -f cd1c tao -a *.wav
Ważne uwagi:
Zupełnie inny format DVD-RAM, który został opracowany głównie jako napęd danych i zawiera zaawansowane funkcje zapisu pakietowego, pozwala na wykorzystanie go jako pewnego rodzaju optycznego dysku twardego. DVD-RAM nie jest zalecany do użytku video, ponieważ video jest zapisywane na dyski w formacie niekompatybilnym z normalnymi odtwarzaczami DVD.
Ważną rzeczą jest by korzystać z mediów które pasują do twojej nagrywarki DVD. Jeśli oczekujesz zgodności z innymi odtwarzaczami DVD, uważaj na to co robisz i upewnij się że przeczytałeś tą sekcję w DVD FAQ.
| Prędkość odczyt/zapis DVD | Szybkość transferu (MB/s) | Odpowiednik prędkości odczyt/zapis w CD-R(W) |
| 1x | 1.32 | 9x |
| 2x | 2.64 | 18x |
| 4x | 5.28 | 36x |
| 8x | 10.57 | 72x |
Jak możemy zobaczyć w powyższej tabeli, transfery są relatywnie wysokie, zatem powinieneś sprawdzić czy twoja szyna (SCSI, (E)IDE/ATAPI, USB) jest wystarczająco wydajna by obsłużyć takie obciążenie. Szczególnie w przypadku USB 1.0 oraz 1.1 które pracują z wolniejszymi transferami, odpowiednio 1.5 Mbit/s oraz 12Mbit/s. Oznacza to, że USB 1.0 posiada maksymalna przepustowość 178.8 kByte/s, natomiast USB 1.1 posiada maksymalna przepustowość 1.43 MB/s. USB 2.0 jest znacznie szybsze: 480 Mbit/s lub 57.2 MB/s. Generalnie, prędkość szyny SCSI lub (E)IDE/ATAPI powinna być wystarczająca.
W przypadku gdybyś chciał dowiedzieć się więcej o medium w twojej nagrywarce DVD (dla przykładu, jeśli straciłeś etykietę z pudełka, lub jesteś podobnie jak ja mało zorganizowany), możesz użyć dvd+rw-mediainfo. Są dwie opcje w zapisie DVD:
Utworzyłem wstępny obraz ISO 9660 z modułów CVS OpenBSD (src, XF4, ports oraz www) znajdujący się w katalogu /cvs na moim dysku. Użyłem poniższego polecenia, które wyglada podobnie jak wykorzystane przeze mnie do tworzenia obrazu DC-ROM.
$ mkisofs -R -o cvs.iso /cvs
# growisofs -dvd-compat -Z /dev/rcd2c=cvs.iso
Executing 'builtin_dd if=cvs.iso of=/dev/rcd2c obs=32k seek=0'
/dev/rcd2c: pre-formatting blank DVD+RW...
/dev/rcd2c: "Current Write Speed" is 4.1x1385KBps.
23822336/1545832448 ( 1.5%) @3.9x, remaining 5:19
42172416/1545832448 ( 2.7%) @3.9x, remaining 5:20
60522496/1545832448 ( 3.9%) @3.9x, remaining 4:54
...
1504706560/1545832448 (97.3%) @3.9x, remaining 0:07
1523318784/1545832448 (98.5%) @3.9x, remaining 0:04
1541898240/1545832448 (99.7%) @3.9x, remaining 0:00
/dev/rcd2c: flushing cache
/dev/rcd2c: writing lead-out
/dev/rcd2c: reloading tray
Zauważ jak growisofs określa prędkość zapisu, w tym przypadku 3.9x DVD, czyli tyle ile moglibyśmy oczekiwać od kombinacji medium i nagrywarki, jak pokazał dvd+rw-mediainfo.
Jeżeli nie powiadasz wystarczającej ilości miejsca na dysku by przechować obraz ISO 9660, możesz zapisać dane bezpośrednio na DVD. Najpierw spróbujmy zrobić test na sucho, symulujący tworzenie systemu plików.
# growisofs -dry-run -Z /dev/rcd2c -R /cvs
# growisofs -Z /dev/rcd2c -R /cvs
Istnieje możliwość by dodać dane do istniejącego DVD, korzystając z opcji -M, która włącza nową sesję do już istniejącej:
# growisofs -M /dev/rcd2c -R /mydata
Gdy skończyłeś zapis DVD, zamontuj go i zobacz czy wszystko czego oczekiwałeś w rzeczywistości na nim się znajduje.
4784128/1545832448 ( 0.3%) @0.7x, remaining 26:50
7929856/1545832448 ( 0.5%) @0.7x, remaining 29:05
14123008/1545832448 ( 0.9%) @0.7x, remaining 27:06
...
Jednym z narzędzi konwertujących dźwięk jest audio/sox, dostępny przez porty i pakiety. sox obsługuje AIFF, AU, MP3, Ogg Vorbis, RIFF WAV oraz raw, podobnie jak niektóre bardziej egzotyczne formaty audio. Poniżej - przykład konwersji naszego nagrania to formatu RIFF.
$ sox -U -c 1 -r 8000 -b myvoice.raw myvoice.wav
Uwaga: Nie jest zalecane konwertowanie pomiędzy stratymi formatami. Przykładowo, kodowania MP3 oraz Vorbis odrzucają inne części oryginalnego nagrania. Zatem, konwertując plik MP3 do formatu Vorbis, rezultat będzie prawdopodobnie gorszy niż oryginalny MP3.
Dwa popularne narzędzia to multimedia/transcode oraz mencoder (część x11/mplayer). Używają lub potrafią używać biblioteki libavcodec jako część portu graphics/ffmpeg, który generuje wyjście w dobrej jakości. Możesz także, oczywiście, użyć ffmpeg bezpośrednio. Powinno być także możliwe wykorzystanie kodeka XciD w multimedia/xvidcore.
Dokumentacja która jest dostarczana z tymi paczkami, w postaci manuali lub stron HTML w /usr/local/share/doc, zawiera mnóstwo przykładów, zatem jest WYSOCE zalecane przeczytanie tych dokumentów.
Nie oznacza to pełnej, nadmiernie szczegółowej odpowiedzi na posiadanie każdego możliwego format strumieniowego działającego na każdej architekturze. Możesz dowiedzieć się więcej na temat mediów strumieniowych zanim zaczniesz z nich korzystać. Minimalnie przestarzałym, lecz wciąż dobrym punktem wyjścia jest rozdział o mediach strumieniowych z książki wydawnictwa O'Reilly zatytułowanej Designing Web Audio.
Pierwszą rzeczą wymagającą zrozumienia jest, że istnieje wiele różnych protokołów strumieniowych. Protokół strumieniowy określa jak strumienie będą wysyłane przez sieć. Zostały zaprojektowane by efektywnie wysyłać dźwięk/obraz przez internet w czasie rzeczywistym. Przeważnie, protokół ten jest protokołem aplikacji (warstwa 7), który może korzystać z protokołu transmisyjnego (warstwa 4) UDP lub TCP. User Datagram Protocol (UDP) jest dobrze dostosowany do tego typu aplikacji, ponieważ nie wymaga retransmisji pakietów lub innych pakietów kontrolnych. Opracowano wiele specjalistycznych lecz prawnie chronionych protokołów, np. Microsoft Media Services (MMS) czy też Real Time Streaming Protocol (RTSP). Jak zobaczymy, HTTP (korzystający z TCP) czasem jest również wykorzystywany, nawet jeśli nie pozwala obsługiwać strumieni z jednostajnym bitrate jak w UDP, RTSP czy MMS.
Dalej, mamy format strumienia, określający jak dźwięk/obraz będą zorganizowane i będą odtwarzane. Najczęściej jest to MP3, Real Audio (RA, RM) oraz Windows Media (ASF), wszystkie prawnie chronione. Sporadycznie spotyka się kodowanie w formacie Ogg Vorbis.
Jako przykład, wyjaśnimy w kilku krokach jak słuchać Radio 1, jednej z publicznych w Belgii rozgłośni radiowych. Wbudowywane w przeglądarki wtyczki nie są dostępne dla OpenBSD, zatem opowieść nie jest tak prosta jak "kliknij i graj".
$ ftp http://internetradio.vrt.be/dab/hoeluisteren/pc/help/gebruiksvoorwaarden/stream_11.m3U
$ cat stream_11.m3U
http://mp3.streampower.be/radio1-mid.mp3
http://mp3.streampower.be/radio1-low.mp3
http://mp3.streampower.be/radio1-high.mp3
$ mplayer http://mp3.streampower.be/radio1-mid.mp3
alias radio1='mplayer http://mp3.streampower.be/radio1-mid.mp3'
Podczas instalacji wyświetlane będą instrukcje w jaki sposób korzystać z wtyczki Java w przeglądarkach Firefox i Mozilla. Utwórz dowiązanie symboliczne, tak jak to zostało wyjaśnione, i powinieneś zobaczyć wtyczkę Javy wpisując "about:plugins" w pasku URL.
Uwaga: Wtyczka Java była testowana tylko z przeglądarkami Firefix i Mozilla. Jeżeli działa dobrze z inną twoją przeglądarką, prosimy daj nam znać.
Zanim przejdziemy dalej, dobrym pomysłem jest zapoznanie się z materiałami dotyczącymi emulacji Linuksa na stronie manuala compat_linux(8) oraz FAQ 9 - Korzystanie z aplikacji Linuksowych w OpenBSD.
Jeżeli to zrozumiałeś i jeszcze nie zainstalowałeś niezbędnych plików, po prostu zainstaluj pakiet fedory. Zakładając ze posiadasz ustawioną zmienną środowiskową PKG_PATH (zobacz FAQ 15),
# pkg_add -i fedora_base
Powinieneś ponadto wiedzieć, że dzielone biblioteki Linuksa oraz moduły nie mogą być użyte z binarkami OpenBSD, zatem będziesz potrzebował linuksowej przeglądarki.
Jednym z kandydatów jest przeglądarka Opera, dostępna w drzewie portów. OpenBSD nie dostarcza pakietu dla tej przeglądarki ponieważ licencja Opery nie jest jasna w kwestii redystrybucji. Tym niemniej, instalacja nie powinna potrwać długo ponieważ Opera jest rozpowszechniana w formie binarnej przez Opera Software. Po tym wszystkim możesz w łatwy sposób zainstalować wtyczkę Flash z drzewa portów.
# cd /usr/ports/www/opera
# make install
# cd /usr/ports/www/opera-flashplugin
# make install
Uwaga: Powinno wystarczyć wykonanie ostatniego kroku, a system postów powinien zainstalować zależności automatycznie. Jednak dla przejrzystości, rozdzieliliśmy ten proces na kilka kroków.
Jeśli postępowałeś zgodnie z powyższymi wytycznymi, wtyczka Flash powinna być teraz wylistowana gdy wpiszesz "about:plugins" w belce URL przeglądarki.
[FAQ Index] [Sekcja 12 - Pytania dotyczące poszczególnych platform i sprzętu] [Sekcja 14 - Konfiguracja dysku]
![[wstecz]](../../images/back.gif){kind=small}
www@openbsd.org